JESZCZE O MUZYCE W MALEZJI

Wróciłem do Polski, do postów wracają więc polskie znaki. Dziś będzie jeszcze trochę o muzyce w Malezji, kraju muzykalnym i rozśpiewanym. Mocno zdziwiłem się dowiadując się, że najpopularniejszym rodzajem muzyki jest tu rock. Oprócz najpopularniejszych, wspominanych wcześniej Search (będących czymś pomiędzy TSA i Budką Suflera) oraz Hujan w Malezji istnieje jeszcze sporo innych gitarowych grup. Posłuchajcie choćby Beat The System w piosence Penipuan Berwaris, O.A.G. w utworze 60’s TV, czy Carburetor Dung w kawałku Boo Hoo Clapping Song. Pierwszy zespół to taki malezyjski Limp Bizkit, w muzyce pozostałych dwóch słcyhać trochę The Clash i prostych punkowych zagrywek. Niby nic odkrywczego ale fajnie się słucha. Zamierzam jeszcze zgłębić trochę rockowej malezyjskiej muzyki. Jeśli tylko wpadnę na coś ciekawego na pewno tu o tym przeczytacie.
Jeśli chodzi o zespoły zagraniczne to zdecydowany prym, jeśli chodzi o rocka, wiodą tu Aerosmith i Guns N’Roses. Przeboje tych grup słyszałem w wielu miejscach a koszulki z ich logo, okładkami lub zdjęciami widziałem w sklepach w różnych miastach.

Z drugiej strony niemal wszyscy w Malezji lubują się w romantycznych melodiach. Na składance 22 malezyjskich przebojów znajdują się niemal same „ckliwe smutasy”. W dodatku większość zespołów brzmi niestety jak kapele weselne. Czy słuchając Namun Ku Punda Hati w wykonaniu Revolvers czy Hati Ku Kau Guris Luka z repertuaru Sweet September nie czujecie się jakbyście byli na weselu w remizie? Nieco mniej weselną konwencję proponuje zespół Sweet Charity, którego przebój Mangan Tunggu Lama-Lama zaczyna fragment gitarowej solówki. W instrumentalnych partiach słychać już jednak charakterystyczne dla biesiadnych orkiestr „klawisz”. Niemal wszystkie piosenki są o miłości a teledyski, prawie zawsze przedstawiają cierpiących mężczyzn wspominających „stare, dobre czasy z ukochaną”. I wszystkie wyglądają niemal identycznie.

W drodze z Cameron Highlands na Penang poznałem trzech Indonezyjczyków. Ich pierwszym pytaniem było oczywiście: „Have you got facebook account, sir?”. Później omawialiśmy tematy różne, między innymi muzyczne. Nowo poznany kolega przekonywał, że Indonezyjczycy to bardzo romantyczny naród, który lubuje się właśnie w miłosnych serenadach. Zapytany o zespoły zagraniczne odpowiedział, że najbardziej lubi Bon Jovi, szczególnie piosenki Always i Bed Of Roses, co tylko potwierdza tezę, że ballady rządzą muzyczną Azją.

Jeśli chodzi o muzykę komercyjną, nieco bardziej zaaranżowaną to jej przedstawicielami oprócz wspominanej w jednym z poprzednich postów Stacy są między innymi Aliff Aziz czy Gita Gustawa. Karierę robi też zespół Vagetoz, którego utwór pod tytułem Jatuh Cinta Padamu to jeden z pięciu najchętniej ściąganych dzwonków telefonicznych.

Nieco inaczej ma się sytuacja w miejscowościach plażowo – turystycznych. Tu z głośników najczęściej płynie typowa dla MTV papa. Króluje zdecydowanie Lady Gaga, której piosenki jako dzwonek w telefonie ma ustawione chyba pół populacji Langkawi. W radio często słychać też Venga Boyz. Jeśli chodzi o ambitniejszą muzykę to na tej wakacyjnej wyspie często słychać również dźwięki reggae.