PŁYTY ROKU 2012 - podium

 

MIEJSCE 3: 
JACK WHITE – Blunderbuss                                       CZYTAJ RECENZJĘ

Po płytę brązowego medalisty tegorocznego zestawienia sięgnąłem dopiero kilka miesięcy po premierze. Gdybym poznał się z nią wcześniej stanąłbym na uszach, żeby tylko zobaczyć minionego lata Jacka White’a na żywo. Po przygodach muzyka z nowymi projektami w postaci The Raconteurs i The Dead Weather duch The White Stripes znowu ożył. To, obok reaktywacji Blur najlepszych muzyczna informacja tego roku.

MIEJSCE 2: 
ALT+J – An Awesome Wave                                        CZYTAJ RECENZJĘ

Dawno tytuł płyty nie oddawał tak dobrze jej zawartości jak w przypadku tego albumu. 13 zawartych kawałków to prawdziwie niesamowita muzyczna fala, bajkowa, delikatna, przepiękna, pełna urzekających melodii i brzmieniowych smaczków. Bardzo długo zastanawiałem się, czy nie umieścić jej ex aequo na najwyższym stopniu podium, gdyż jest to krążek absolutnie fantastyczny. Jeśli jeszcze go nie znacie, to zacznijcie od niego rok 2013. „Jaki nowy rok taki cały rok” – mówi przysłowie. Skoro więc niemal cała Polska będzie miała w A.D. „czynaście” kaca to niech chociaż towarzyszy mu dobra muzyka ;-)  

MIEJSCE 1:

LAO CHE - Soundtrack                                          CZYTAJ RECENZJĘ

Po raz pierwszy w historii muzycznych podsumowań roku Bonomuzy tytuł płyty roku przypada polskiemu wydawnictwu. Cieszę się z tego powodu tym bardziej, że dawno nie słyszałem tak oryginalnego nagrania, zaskakującego każdym kolejnym numerem. Z jednej strony pełno tu oldschoolowych syntezatorów i sporo schizofrenicznych brzmień wokali, z drugiej ascetycznych, spokojnych piosenek z ledwo brzdąkającą gitarą. Wszystkie z nich mają jednak dziwną napędzającą i unoszącą nad ziemię moc,  która wywindowała Soundtrack do najlepszej płyty roku 2012. Album ten nie podobał mi się tylko podczas pierwszego przesłuchania, z każdym kolejnym fascynuje mnie jednak coraz bardziej. Jeśli więc szybko odstawiliście ten krążek na półkę z niesmakiem lub jeżeli nie podejdzie wam on podczas pierwszej projekcji to koniecznie dajcie mu kolejną szansę. Bo ta płyta jest naprawdę niesamowicie dobra od pierwszego do ostatniego dźwięku.