THE BIG PINK - FUTURE THIS

W roku 2009 debiutancka płyta The Big Pink zwyciężyła w pierwszym zestawieniu płyt roku Bonomuzy. Future This potwierdza niestety stereotyp „trudnego drugiego albumu” i na podium w roku 2012 raczej się nie dostanie. Chyba, że to będzie wyjątkowo przeciętny muzycznie rok. Bo tak właśnie brzmi drugie dziecko Wielkiego Różu. Poziom debiutu trzyma jedynie początek w postaci singlowych Stay Gold i Hit The Gorund oraz końcówka krążka. Pomiędzy nimi znajdziemy klka przyzwoitych piosenek, chyba nawet zbyt przyzwoitych. Brakuje w nich zadziorności, szumiącego w głowie brudu, który sprawiał iż poprzednie nagrania zespołu wciągały niczym miasto w piosence Tiltu. Give It Up i The Palace to przykłady numerów, których żywot powinien zakończyć się na próbach, zestaw dźwięków, o których zapomina się tuż po ich wybrzmieniu.

Zdarza się, że

SZAFA GRAJĄCA: R.E.M. - AT MY MOST BEAUTIFUL czyli NA MOIM PIĘKNYM MOŚCIE ;)

Dziś po raz pierwszy pojechałem Mostem Północnym, którego otwarcie pierwotnie planowano w roku 2006.  Z tej okazji do szafy trafia piosenka o pięknym moście ;D   "I found the way to make you, I find my way, the way to make you smile". To o wszystkich mieszkańcach północnej Warszawy i okolic. Michael Stipe oprócz talentu do pisania pięknych piosenek miał również dar przewidywania ;) A tak poważnie - czekam na reaktywację R.E.M. Oby stała się faktem szybciej niż kolejny most w Warszawie.

MUZYCZNY MELANŻ - ODCINEK 1 - DJ ANTOINE - SUNLIGHT

Pierwszego dnia wiosny DJ Antoni był wyjątkowo niespokojny. Z poprzedniego dnia zapamiętał tylko, iż słońce już zaszło, wieczór był ciepły i cichy.

- Coś tu sztynksi – pomyślał – I bynajmniej nie są to przebiśniegi.

Antek nie obstawiał również na tulipany, choć w jego okolicy tysiące tych kwiatów stało w mosiężnych wiadrach sprzedawców z wąsem i bez. Znakiem rozpoznawczym handlarzy były swetry maści wszelakiej: wełniane, w serek, w pulowerek, z guzikami, z suwakiem, w rąby, trójkąty, prostokąty, w kolorach tęczy i nie tylko. Antoni miał w swojej kolekcji kilka z nich. Po części ze skąpstwa a trochę z pedantyzmu dbał o nie tak, jakby w szafie znajdowały się żywe owce. Unosząca się w powietrzu słodko-kwaśna chmura nie dawała mu spokoju, tym bardziej, że kac spotęgował jego zmysły i chęć rozwiązania zapachowego kalamburu. Nagle stało się to jego być albo nie być. Reszta mogła być milczeniem ale ów sztynks musiał zostać rozszyfrowany.

DJ przystanął, skupił się, niuchnął w prawo, niuchnął w lewo. Wystarczyło 10 sekund i jego wątpliwości rozwiały się niczym liście kasztanowca na placu Pigalle. Zuzannie przytrafiało się to tylko jesienią ale Antoni poczuł to wiosną. Roznosząca się w powietrzu  woń nagle skierowała myśli Antka do szafy ze swetrami. Tym bowiem, co poruszyło jego nadwątlone zbytnią częstotliwością wciągania nozdrza, był zapach preparatu dla dłuższego życia wełny. „Zero mechacenia – Sunlight”  brzmiały slogan nazwa tego preparatu.

- Muszę napisać o tym piosenkę – pomyślał.

Jak pomyślał tak zrobił.

STARTUJE PIERWSZA W HISTORII POWIEŚĆ MUZYCZNA !!!

Każdy poważny projekt medialny ma w swojej ofercie serial: Polskie Radio Matysiaków, TVN „Na Wilczej i okolicach”, w Polsat „Trzecią Miłość”, TVP „M jak Mięso”. Najwyższy czas aby i Bonomuza zaproponowała swym czytelnikom tasiemca. I to nie byle jakiego!

Z radością zapraszam na „Muzyczny Melanż”, pierwszą w historii multimediów powieść muzyczną. Pierwszy sezon pod tytułem Pierwsze Tchnienie Wiosny startuje już dziś. Jako, że często będzie miał wiele wspólnego z działem Kaszana Songs, kolejne odcinki powieści emitowane będą co weekend. Zachęcam do śledzenia zagmatwanych i pokręconych losów bohaterów Muzycznego Melanżu. Zapewniam, iż obsada serialu będzie iście gwiazdorska.

METRONOMY - THE ENGLISH RIVIERA

Najnowsza, zeszłoroczna płyta Metronomy to propozycja lekka i przyjemna. Na The English Riviera znajdziemy zestaw melodyjnych kawałków, które zaliczyć można do popu z wyższej półki. W większości z nich pojawia się element wyróżniający te kompozycje od masowej papki, czy to w postaci perkusyjnych przeszkadzajek czy ciekawych brzmień syntezatorów. Nienajlepsze skojarzenia wywołuje tylko klawisz a’la Kombi w singlowym The Look. W latach 80-tych instrument Mr.Łysowskiego był nowatorski, dziś jest olschoolem, ale...

SZAFA GRAJĄCA: KAISER CHIEFS - THE ANGRY MOB

Dziś do szafy grającej trafia „piosenka rozwojowa” – rozwija się niczym pąki wiosną. To prawdziwa tykająca bomba, która z każdą minutą jest coraz bardziej wystrzałowa. Mimo dość spokojnego tempa ma w sobie coś fajnie niepokojącego. Za sprawą „mostu” łączącego zwrotki wybuchu spodziewamy się co 30 sekund, ten jednak następuje dopiero po 3 minutach. Jest natomiast tak niesamowicie energetyczny, że potrafię słuchać końcowego fragmentu The Angry Mob kilka razy pod rząd. Miłego spotkania z Wściekłym Tłumem!

MUSE PRACUJE NAD PŁYTĄ

Dobre wieści płyną z obozu Matta Bellamyego i spółki. Muzycy skoszarowali się w studio nagraniowym w Los Angeles i pracują nad nową płytą, która ma ukazać się najbliższej jesieni. Z pierwszych przecieków wiemy, że:
- płyta ma być zupełnie inna niż dotychczasowe i ma zawierać sporą dozę elektroniki
- zespół zatrudnił jednego z najbardziej znanych aranżerów instrumentów smyczkowych, Davida Campbella, prywatnie ojca Becka
- teksty mają być bardziej osobiste i opowiadać głównie o relacjach międzyludzkich
- jedna z piosenek ma być kołysanka napisana specjalnie dla niespełna rocznego synka wokalisty
Mam nadzieję, że mimo zapowiadanego romansu z panowie nie zapomną o gitarowej mocy. Cytując ich samych wypada krzyknąć "plug in babies"! Nie mogę się doczekać efektu nowego, "szóstego dziecka" MUSE.

KASZANA SONGS: ROMANO & SAPIENZA - TACATA

Kilka lat temu zagubiona i niepewna Kayah, rozpaczliwie spytała słuchaczy „jaka ja Kayah?”. Sprawa była na tyle palącą, że wokalistka postanowiła nazwać tym pytaniem cały album. Czas płynął, odpowiedź jednak nie padała. Z wiarygodnego źródła wiemy, że choć z pytaniem próbowali zmierzyć się Piasek, Nergal i Mr. Karpiel-Bułecka, który przyszedł boso, Kayah nadal nie wie „jaka ja”. Dzisiejszy odcinek Kaszana Songs będzie więc swoistym panaceum dla wokalistki, która po latach bycia Kamieniem i Supermanką nagle zgubiła swą tożsamość. Za pomocą Romana i Sapienzy właśnie dziś Bonomuza pozwoli ją jej odnaleźć. Odpowiedź na pytanie „jakajakayah? pada w dzisiejszej kaszance wielokrotnie, po raz pierwszy w dziewiątej sekundzie.

COVERY-BAJERY: BIG CYC - BO Z DZIEWCZYNAMI

Rozpoczynamy nowy cykl Bonomuzy pod tytułem „COVERY-BAJERY”. Będziemy w nim prezentować przeróbki przebojów bardziej lub mniej znanych, czasem naprawdę bajeranckich, innym razem raczej „bayer-full”. Przy okazji dzisiejszego święta rozpoczynamy piosenką o dziewczynach, niestety w przeróbce raczej mniej udanej. Nie do końca rozumiem po co powstała ta wersja „Bo z dziewczynami”, a tym bardziej dlaczego wziął w tym cyrku udział jej pierwotny wykonawca. Inna sprawa, że ten cover brzmi dobrze tylko we fragmentach, w których Jerzego Połomskiego słychać.

Pisząc o tym szlagierze nie sposób nie przypomnieć jego chyba najbardziej legendarnego wykonania. Zaczyna się od 4 minuty 50 sekundy TEGO LINKA, ale aby zgłębić tajemnice profesjonalnej konferansjerki warto zacząć projekcję nieco wcześniej. Jesteście taaaam? Supeeer!

THE KILLS NA OPENERZE !!!

Na tegorocznym Openerze zagrają autorzy płyty roku 2011 - The Kills. To się nazywa fantastyczna informacja środowym wieczorem! W zeszłym roku mogliście przeczytać tu relację z ich koncertu na Hurricane Festival. I choć świetne utwory Alison i Jamiego wypadły nieco gorzej niż na płytach to nie mogę się doczekać aż usłyszę je na żywo ponownie. Tym bardziej, że w Niemczech grali o 16.45 a na Openerze zapewne wystąpią po zmroku.

FELIETON: ŁABĘDZI ŚPIEW

Nie lubię kupować płyt w wielkich salonach. Lubię o muzyce rozmawiać i boli mnie, gdy widzę, że sprzedawca, którego pytam o daną pozycję, choćby najbardziej mainstreamową patrzy na mnie z miną jakbym pytał o datę i miejsce najbliższego lądowania kosmitów. Kupno płyt w Internecie również aspektu rozmowy o muzyce pozbawia. Pozostaje więc wizyta w coraz mniej licznych małych sklepikach muzycznych.

Jeden z nich znajduje się na pewnym warszawskim placu. Pamiętam, że jest tam od lat, jeszcze w zeszłym stuleciu chadzałem i tam potrafiłem długo dyskutować się i radzić prowadzącego go sprzedawcy na temat danego albumu. Był to pasjonat, szczęśliwy ze swojej pracy. Dziś jego pasja...

SZAFA GRAJĄCA z okazji reaktywacji: BLUR - COUNTRY HOUSE

W zeszłym tygodniu świat ujrzała niezmiernie wesoła nowina: BLUR wznawia działalność. Przynajmniej na trzy koncerty, których miejmy nadzieję będzie jednak trochę więcej. Na razie wiadomo, że panowie zagrają w Londynie (koncert wyprzedany po kilkudziesięciu minutach) oraz na festiwalach w Danii i Szwecji. Krążą też plotki o nowym albumie studyjnym, nad którym pracuje podobno czwórka z Colchesteru. Marzę o tym aby one się potwierdziły. Na razie zespół ujawnił tylko jedną piosenkę, której możecie posłuchać poniżej. Niestety to za mało aby wyciągać daleko idące wnioski odnośnie przyszłości, tym bardziej, że 2 lata temu wydaniu singla Fool's Day nie towarzyszył żaden ciąg dalszy. Trzymajmy kciuki, by tym razem stało się inaczej.  

Do szafy grającej trafia jednak inna, starsza i moja ulubiona piosenka zespołu Blur. Ta o mieszczuchu, któy postanawia zamieszkać w domku na wsi. Uwielbiam Country House za każdą jego pojedynczą nutkę, a najbardziej chyba za przewijające się w drugim tle refrenów "blow, blow me up I am so sad, I don't know why".

KASZANA SONGS: 2 UNLIMITED - NO LIMITS

Kilka dni temu zajrzałem do pewnej sieci fast foodów z literką „m” w nazwie. Jako świeży rodzic postanowiłem nabyć pierwszy w życiu zestaw Happy Meal. Najprzyjemniejszą częścią jego zakupu jest podobno wybór zabawki, orzech do zgryzienia był jednak w tym przypadku wyjątkowo twardy. W gablocie stało bowiem 5 pokemonów i szósta, niezidentyfikowana, zielona rzecz. Wyglądała tak:

Wybrałem właśnie ją i ku mojej radości okazało się, że jest to mini-odtwarzacz muzyki na specjalną muzyczną kartę wchodzącą w skład zestawu. Piosenka, która przypadła mi w udziale to prawdziwy kaszankowy klasyk i to właśnie on trafia dziś do najbardziej rozrywkowego działu Bonomuzy. Myślę sobie teraz, że ów sieć kanapek śrubuje wrażliwość i muzyczny gust dzieci na naprawdę wysoki poziom. Doszło też do mnie, że przez przypadek, podczas prezentacji ów gadżetu żonie, No Limits było pierwszą piosenka, którą usłyszał w życiu mój syn. Sorry Phil ;-)

Piosenkę 2 Unlimited zapewne w większości pamiętacie ale jeszcze większe wrażenie robi teledysk do tego przeboju. Szczególne wymiatają szalony dęs wokalistki i kategoryczne machanie palcem jej kolegi. Szacun wzbudza również jego „rap” ze  słowami: „tig dig tigi digi tejk jor tajm” (1:47). Zasiądźcie więc przed odbiornikami, podkręćcie głośność i jaaaazdaaaaaaaaaaa!!! Byle bez limitów.