86

Tak się jakoś mi w życiu układa, że daty wesołe zbiegają się lub blisko sąsiadują z tymi smutnymi. Trzy dni po pierwszych urodzinach mojego synka zmarł mój ukochany Dziadek. Przez głowę przebiega mi od tego czasu tysiące wspomnień i pięknych obrazów ze wspólnie spędzonych chwil. Dziadek na zawsze pozostanie dla mnie wzorem odwagi, wierności, zaradności i umiejętności dążenia do wyznaczonego celu. Zawdzięczam temu człowiekowi ogromnie więcej niż mogłyby wyrazić jakiekolwiek słowa. Chciałbym tym postem złożyć mu hołd obrazując muzycznie trzy żywe wspomnienia Edmunda Adamczyka.

Dziadek walczył w Powstaniu Warszawskim w obwodzie „Waligóra”, uczestniczył m.in. w walkach o Mennicę. Z roku na rok słuchałem jego opowieści z tamtych czasów z coraz bardziej zapartym tchem. Kiedy pomyślę sobie i porównam, co ja robiłem w wieku 18 lat, doceniam to co mam po tysiąckroć. 

Dziadek uwielbiał westerny, zarówno jeszcze przed wojną jako mały dzieciak jak i pod koniec swoich dni. 

Nigdy nie zapomnę tego jak Dziadek kochał Babcię, tego jak patrzyli na siebie po niemal 60 latach wspólnego życia…

Dziękuję za wszystko, nigdy Cię nie zapomnę!